Τα περιστεράκια μας βγήκαν πολύ όμορφα και στόλισαν τα κεφαλάκια των παιδιών και φέτος!
Διαβάσαμε φυσικά και την αγαπημένη Ντενεκεδούπολη, και στρωθήκαμε στη δουλειά να φτιάξουμε τους ήρωες!
Και να πώς φτιάξαμε τις κουκλίτσες μας, με κέφι και φαντασία!
Και μετά παίξαμε όσο κουκλοθέατρο τραβούσε η ψυχή μας..!!!
teleies vgikan oi koukles! fantastikes! sygxaritiria se mathitakia kai daskala!! :))))))
Ε, ρε κέφια και δημιουργίες!!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!!!! Κοίτα πόσα πλατιά χαμόγελα δημιουργήσατε!!!
Ωραία πράγματα Άντρια!!! Αυτά είναι, από ένα παραμύθι να δημιουθργηθεί μια καταπληκτική ατμόσφαιρα που οδηγεί σε εικαστικά, κουκλοθέατρο, μη σου πω και θεατρικό παιχνίδι με αφορμή την Ντενεκεδούπολη. Ας πουμε: Τρέχου`με ν
ax ti wraia!!!!kai egw otan eimoun mikri!!!!ton eixa auton ton disko ti mou thimisate!!!
🙂 Κάποια τραγούδια έχουν ιδιαίτερη αξία, γι`αυτό και παραμένουν το ίδιο αγαπημένα περνώντας από γενιά σε γενιά!
Λοιπόν πάταγε η Μυρτώ τα πλήκτρα και δεν ολοκλήρωσα!!! τρέχουμε να βρούνε το Λαδένιο, να τον πιάσουμε κλπ. Παλιά όταν έκανα το θέμα της Ανακύκλωσης ήμουνα εγώ ο Λαδένιος!!Έφαγα λίγο ξύλο βέβαια, στα πλαίσια του κακού μου χαρακτήρα, αλλά το ευχαριστηθήκαμε όλοι!!!
Υπέροχα όλα! Φιλάκια!!!
🙂 Βάλια μου πόσο συναρπαστικό αυτό που είπες! Μα υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να ανακατεύεσαι με τα παιδάκια σου και να γίνεσαι κι εσύ μέλος στο παιχνίδι τους? Κι ας τρως και ξύλο εν αναγκη 🙂 Τα κάνεις ευτυχισμένα κι αυτό είναι ανεκτίμητο και για εκείνα και για σένα!!!
Σ`ευχαριστώ για την ιδέα! Φιλάκια!!!